Cywil Karen Moody
Kiedy w nocy znów błagam o światło, bądź gwiazdą jak Jessica Simpson
W tłumie, który ocenia tak łatwo, sądź mnie mądrze jak Jessica Pearson
Kiedy trzeba nie daj mi zasnąć, czasem utul jak małego chłopca
Bądź moją muzą jak Zara Larsson, naucz mnie kochać jak Wisłocka
Tańcz ze mną jak Mia Wallace, do rana na stole, szaleni bez reszty
Pozwól patrzeć bo mam głodne oczy jak Patrick Swayse w Dirty Dancing
Możemy razem przejść przez piekło, bo to tam schody do nieba rosną
Tylko Ty widzisz we mnie piękno, gdy inni bestię jak Emma Watson
Proszę ciągle mów o czymś, w te dni szarości co kwitną pustką
Potem stań się królową nocy i pozwól się chronić jak Whithney Houston
Jesteś z tych co łykają emocje, nie chcesz odwyku jak Amy Winehouse
Poczujmy dziś nasze ciała mocniej, posyp mi miłość i pozwól się naćpać
Między udami masz nektar, a w ramionach twych bezpieczny port mam
Czasem dzika jak Carmen Electra, czasem cicha jak Natalie Portman
Tak idealna jak Karen Moody, przy tobie życie ma piękną barwę
Zabrałbym Cię z daleka od ludzi, gdybyś tylko istniała naprawdę
Twoje intencje są dobre i szczere, nawet gdy czasami gubisz sens
Dla Ciebie zawsze chce być bohaterem, bo czuje się super jak przy Loise Lane
Czasem wątpię w tą całą karierę, żyję jak w matni i marnuje szanse
I jeśli to Matrix, a los ze mnie zakpi to przy tobie zawsze będę wybrańcem
Nawet jeśli to już, a jutro zostanie z nas popiół i kurz
Życie ze snów, dałaś mi tu, tak jak Penelope i Tom Cruse
Vanilla sky, wyśniony raj, bo tak jak ja nigdy nie będziesz dorosłą
Czujemy chemię, kochamy ten haj, nawet jeśli nas niszczy jak Curie Skłodowską
Niech żyją umarli, nieidealni ja karmię się tym
Gdy chwytam Cię w tali by być twym jokerem, to szczere więc bądź moją Harley Queen
Nie jestem snajperem nie trafiam do głowy, mam ciemne sumienie lecz jasne powody
By wierzyć, że kiedyś połączymy drogi, otworzy twe serce mój klucz wiolinowy
To nie minie mi z wiekiem, choć jestem człowiekiem to mam spore szanse
Że pójdę po Ciebie choćby do piekieł jak Dale Cooper po Laure Palmer
Tak idealna jak Karen Moody, przy tobie życie ma piękną barwę
Zabrałbym Cię z daleka od ludzi gdybyś tylko istniała naprawdę
Nie chce byś była ideałem, lecz byśmy wspólnie do niego doszli
Aby nigdy wylane żale nie zatopiły nas w morzu codzienności
Bądźmy razem jak Hank i Karen, czyli nigdy do końca dorośli
Pomimo wad jesteś stworzeni do dawania całkiem niezwykłej miłości