Emmsje Gauti Bang
Ókei, ókei, svartar kinnar
Tárin færa augun samt var kvöldið rétt að byrja
Komdu á minn stað svo þú munir kannski skilja
Skjóttu þig í gang, debetkortið mitt er byssa
(Viðlag)
Djöfull er gríman þín sæt
Á flugi, en hvert flýgur þú næst
Fuglinn slapp úr búrinu í gær
En hann virðist vera hrapandi hægt
(Verse)
Kolamolalungu, ég berst við að draga andann
Tíma er sagt að slaka, virðist tikka hraðar
Snjóstormur í minningu sem var aldrei til staðar
En hún var í virki og virðist ekki hafa skaðast, nei
Með breyttri sögur verður nútíðin að asna
Ég veit ég hef það fínt svo ég á ekki að vera að kvarta
Í stórfiskaleik, en virðist hafa strandað
Í árabát í óveðri að leita næstu strandar
Ég er saga, hún gengur milli manna
Ég er forvarnarfræðsla, ég er allt sem er
Er eitthvað meira sem þarf að sanna
Ég er oft spurður hvar ég enda en það er bara ekki planað
Þú átt ekki heima hér
Þú ert föl og æðaber, svo ég færi mig nær þér
Já, hún sagði sögur
Litlar, ljótar lygar hverfa ef manneskjan er fögur
(viðlag)x2
Þegar tunglið tekur yfir
Sólin fer í fleur og ég baða mig í myrkri
Ég tek tímann ekki sekúnda til spillis
Og syndi fyrir jesú því hann dó víst fyrir syndir
Ég vil fara úr föstu formi, hausinn á mér flæðir
Fylli vasa á virkum, en um helgar hverfur græðgi
Með helíum í kortinu, ég sker mig svo mér blæðir
En rétti henni byssuna og hún skýtur okkur bæði
Erfitt upp til að anda en þú getur samt reynt
Breyddu út vænghafið og drífðu þig heim
Því myrkrið það vill ná í þig
Því myrkrið það vill ná í þig
Viðlag x2