Keizer Ik Zie Je Niet Meer (feat. Cho)
[Intro: Cho]
Ik zie je niet meer
Ik zie je niet meer
Ik zie je niet meer
Ik zie je niet meer
[Chorus: Cho]
Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde
Stond vlak bij je kluisje
Je was het meisje van m'n liefdesbrieven
Eerste keer dat we kusten
Rustig ogen dicht niet spieken
Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen
Ik zie je niet meer
[Verse 1: Keizer]
Misschien weet je 't niet, maar schat ik ken je nog steeds
'T is jaren geleden die tijd van ons twee
Jij ging toen eerst met m'n mattie en toen was het over
En zag je dat ik naar je keek. Dat deed ik al sinds groep 4
Pas in groep 6 deed je mij een plezier en vroeg je verkering
Ik zei direct ja en was in m'n sas, want nu was Jennifer hier
Opeens moest ik weg en was het klaar
Want we verhuisden naar Leiden dat jaar
Ik zei tegen mama dat ik nog wou blijven
Maar zij had d'r hoofd al gezet op daar
Dus was het klaar. Over dat jaar
Jij blijft hier, ik moet naar daar
Kijk me niet aan, laat me maar gaan
Ik ken je nog steeds. Rosje
[Chorus: Cho]
Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde
Stond vlak bij je kluisje
Je was het meisje van m'n liefdesbrieven
Eerste keer dat we kusten
Rustig ogen dicht niet spieken
Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen
Ik zie je niet meer
[Verse 2: Cho]
Man, ik denk nog steeds aan je
Al ben je niet meer zin zicht
'I love you Cho' schreef je in m'n wiskundeschrift
Roze lipstick en je haar gestyled
Hoge hakken aan op onze eerste date
Nog geen money voor een hotel
Maar wel twee donnies voor de Pathé
Bracht je naar huis maar niet helemaal
Gewoon tot op de hoek
Ik was bang voor je broer
Wist je nog toen we scorro skipten, slipten uit de les
Ja dat vonden we stoer en over stoer gesproken
In de pauze roken
'T is raar gelopen, want alles veranderde toen je vertelde
Dat je vader een nieuw baan had in Rome. Ik zie je niet meer
[Chorus: Cho]
Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde
Stond vlak bij je kluisje
Je was het meisje van m'n liefdesbrieven
Eerste keer dat we kusten
Rustig ogen dicht niet spieken
Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen
Ik zie je niet meer