Parsalip Noor
اگه تنهایی ، قابِ عکسِ قلبت بود
بودی هر جایی ، تووی سینه دردش موند
توو این سرپایینی ، حس میکنی فردایی نیست
صبحا تب داری ، دیره نمیشه شب پامیشی
آسمون منن ستاره ی تو راهو نشونم میده
نمیشه تو نه دوری بکنی ازم ، آره اینو دنیا فهمیده
نورِ راهِ منی و شبا ، جاده ها نیازی ندارم من به ماه
هر چی دارمو میذارم ، پایِ اون خنده های زیبائه توئه زیبا
اگه تنهایی ، قابِ عکسِ قلبت بود
بودی هر جایی ، تووی سینه دردش موند
توو این سرپایینی ، حس میکنی فردایی نیست
صبحا تب داری ، دیره نمیشه شب پامیشی
آسمون منن ستاره ی تو راهو نشونم میده
نمیشه تو نه دوری بکنی ازم ، آره اینو دنیا فهمیده