Sertab Erener Gecer
Düşersin dizin kanar
Ağlarsın azıcık
Ya öylece geçer
Ya da geçti sanırsın
Kalınlaşır derin zamanla
Ama bir gün kesiverir bir kâğıt
Ufacıktır ama yakar
Sonra o da geçer
Yine kimseler sevemez gibi
Nefesin kesilir gibi
Dünyanın son günüymüş gibi gelir
Ama sonra geçer
Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır
Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer
Uzağa düşer gözleri
Kapatır kapıyı yavaşça
Aklından sarılmak geçer
Ama o çeker gider
Yine kimseler sevemez gibi
Nefesin kesilir gibi
Dünyanın son günüymüş gibi gelir
Ama sonra geçer
Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır
Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer
Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır
Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer
Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır
Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer
Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır
Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer