Van Dik Hout De Zon Achterna
ik vraag en ik klaag niet ik loop maar wat rond tot de wind me vertelt dat ik mee moet gaan de tijd is zo tijdloos zolang ik niet leef zolang ik niet vraag waar ik heen moet gaan een laatste blik over mijn schouder gewoonweg hier vandaan ik hoor en ik zie niet ik kloot maar wat aan als de nevel verdwijnt zal ik verder gaan ik vraag en ik klaag niet zolang ik beweeg zolang er iets is dat me een reden geeft een laatste blik over mijn schouder en gewoonweg hier vandaan de zon achterna een laatste blik over mijn schouder gewoonweg hier vandaan de zon achterna de zon achterna de zon achterna