Want Want Denk Er Niet Meer Aan
Van de poster op je deur
Tot de sproeten bij je ogen
Van je buik, je kin, je geur
Tot aan hoe je hebt gelogen
Nee ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
Nee ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
Als je 't wilde was ik daar
Als je wenkte was ik bij je
En het voelde wel wat raar
Maar het moest wel, want dat zei je
En er valt niets te bezien achteraf
Nee er valt niets te bezien achteraf
En ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
Nee ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
Nee er valt niets te bezien achteraf
Het was geen zegen en geen lijden of straf
Met mijn ogen toe vergeet ik je lach
En ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
Nee ik denk
Nee ik denk er niet meer aan
En nu zou ik kunnen bellen
Vragen wat je hebt gedaan
Maar ik denk
Nee ik denk er niet meer
Denk er niet meer aan